3 Temmuz 2015 Cuma

4 Temmuz 2015, Sabah Oldu Be

 Merhaba abilerim ablalarım ve kardeşlerim.. Bu blogu kurmamda ilham veren filme teşşekkür ederim. Şuan saat 05.48 hava aydınlandı ve ay hala tepede :) Tüm bir gece blog araştırması yaptım ve en çok geziyorum.net hoşuma gitti. tavsiye ederim yani.

  Kendimi tanıtmalıyım ben Balıkesirde yaşayan 16 yaşında sıradan, baklavasız ve esmer bir liseliyim. Her ergen gibi iç dünyamda şizofrenik çalkantılar ve meraklar var. Ruh halim çorap misali değişiyor fakat belki kendinizden bir parça bulursunuz umarım.



  Belki canınız sıkılır dizi izlemek istersiniz; Shamless ve Mr Robot benim aynam gibi iki dizidir. Shameless utanmazlar demek bildiğiniz gibi ve bizim Galleghers 'lar da pek utanmıyor.. Mr Robot'u ise bugün tumblrda takılırken keşfettim. Henüz iki bölümü yayınlanmış durumda. ikiside çok güzel bence. Eğer dizileri biliyor ve seviyorsanız sanırım aynı kafadanız.


  Yazdan bahsedersem herşey berbat. Planım bateri çalmak, bol bol kitap okumak ve arkadaş edinmekti. Ben ise çılgınlar gibi bilgisayar oyunu oynayıp film izliyorum. Bu da epey sıkıcı oluyor. Neyse...


                                      ŞİMDİ BİRAZ KAFANI DAĞITMA VAKTİ

      Uyandığında geceden kalma herşeyi unuttuğun yoga yapmış yaşlı teyze durgunluğu vardır ya işte öyle hissediyorum. Şuan cumartesi sabahı. Yalnızım ve bu kelimenin iticiliği sağ köşedeki x tuşuna basıp tarayıcıyı kapatmanıza neden olabilir. Aklımda kalan şey ise akşam lokantadaki pembe kıyafetli kız oldu. Sanırım benden 1 yaş küçüktü. Beyaz tenli ve kumral saçlıydı. Fiziği çok güzeldi ve ben pide yerken arkamdaki çalışanlara bakar gibi yan gözle bana bakıyordu. Gözleri bana 1 hafta besleyip 1 ay sonra karşılaştığım ve üstüme atlayan o masum köpeği andırıyordu.

   Babasıyla göz göze geldiğim an babası hemen gözlerini çevirdi. Eee ne de olsa kanımız deli akıyor abi ne var yani belki cama bakıyoruz?? Neyse benim sürekli tekrar eden bir alerjimden dolayı hap kullanıyorum. Hapı içerken garson kız gelip meze getirdi. Yüzü sade ve simetrikti. Allahım kafam karışmıştı ikiside çok etkileyiciydi. Garson olanı daha öncede görmüştüm hep orada çalışıyor sanırım. Tabakları toplarken yüzüne bakmaya cesaret edemedim çünkü yüzündeki yorgunluk onu olgun ve sorumluluk sahibi bir kişi olarak gösterdiği gibi benim de kırılgan hissetmemi sağlıyordu.


  Lavaboya gidip elimi yıkadıktan sonra her yerde onu aradım ama bulamadım. Kapıdan çıkıp giderken aklıma pembeli kız gelmişti. Birden bir ses  "Pardon paketleri unuttunuz!" dedi. Döndüğümde bizim kız gülümsüyordu. Annem teşekkür edip aldı, koluma girdi ve arabaya doğru ilerledik. EVET İŞTE BUGÜN DAHA DOĞRUSU DÜN AKŞAM BÖYLE GEÇTİ :)

   Her gün yazacağım kafama göre yaşadıklarımı. Sağlıcakla iyi tatiller!